Çocuğa Sorumluluk Kazandırma

Sorumluluk bireyin yaş, cinsiyet ve gelişim düzeyine uygun olarak yüklendiği yüklenmek zorunda olduğu görevleri yerine getirmesidir. Bu duygu erken çocukluk devrelerinden itibaren çocukta gelişir. İki buçuk yaşından itibaren,çocuğun döküp saçacağını bile bile ona kendi başına yemek yeme fırsat tanıma, döktüğü oyuncaklarını toplamasını bekleme, kendi odası ve yatağını kabullenmesini sağlama sorumluluk alma sürecinde çocuğu cesaretlendirir ve olumlu yol kat etmesini sağlar. Böylece çocuk kendini yöneteceğinden güven duygusunu kazanır. Aile içi iletişim -etkileşim sonucunda çocukta "ben değerliyim"ya da "ben değersizim" DUYGUSU GELİŞİR. Çocuğun kendini önemli hissetmesi onun kişilik gelişimi veya sosyal ilişkileri açısından önemlidir. Çocuğun kendini değerli olarak görmesi,öncelikle yakın çevresinden kabul görmesine bağlıdır. Bunun içinse çocuğa uygulama fırsatı tanınmalıdır. Dilendiğince giyinen, giysisini seçen, istediği resmi yapan, yemeğini baskısız yiyen, hareketlerine katı sınırlar getirilmeyen, kişiliğine saygı gösterildiğini gören ve kendini özgürce ifade eden çocuk "ben değerliyim" diye düşünür. Bu da onu başarılara ve yeni atılımlara, dolayısıyla sorumluluk almaya yönlendirir. Çocuğa kendine yetmeyi ve kendini yönetmeyi öğretmek gerekir. Ona özgür bir ortam hazırlamalı, ayakları üzerinde durmayı, kendi kanatlarıyla uçmayı öğretmelidir. Çocuğun yaşına ve gelişim düzeyine uygun sorumluluklar verilip, başarması için desteklenmelidir. Secim yapması engellenmemelidir. Sorumluluk alanlarında çocuğun çabalarına saygı gösterip kendi başına düşünüp sorunları çözmesi sağlanmalıdır.

Ebeveynler olarak neler yapmalıyız ?

• Mesajınızı iletin :Öncelikle çocugunuz, sizin ondan ne istediginizi net ve açik bir sekilde bilsin. Mesela:
"kardesinle kavga etmeni istemiyorum"
"odani toplamalısın" 
"her gün bir saat ders çalışmanı istiyorum"

• Simdiye dek kullandiginiz ve bir ise yaramayan cezalandirma yontemlerini bırakın.

• Çocugunuz, istediginizi yapmaz ise sonucun ne olacagını ve bundan da kendisinin sorumlu oldugunu söyleyin. Mesela:

"ödevini bitirmezsen tv izleyemezsin"
"kardesinle kavga edersen sinemaya gidemezsin"
"odani toplamazsan arkadaslarinla bulusamazsin"

• Bu son ve en önemli aşamadır..SÖYLEDIGINIZ SÖZÜN ARKASINDA DURUN..ASLA YERINE GETIREMEYECEGINIZ SOZLER SARFETMEYIN.. EBEVEYNLER BU KONUDA BİRLİKTE HAREKET ETMELİ. EBEVEYNLERDEN BİR TANESİ KORUYUCU,KOLLAYICI, TAVİZKAR DURUMA DÜŞMEMELİ.

Muhakkak çocugunuz ısrarla istemediginiz sekilde davranacaktır, ancak sizin dediklerinizi yapacagından emin olursa, taviz vermeyeceğinize kanaat getirirse  davranışını degistirecektir.

ŞAYET BIR KEZ TUTARSIZ DAVRANIRSANIZ. BUNUN EN KISA ZAMANDA SUİSTİMAL EDILECEGINI BILMELISINIZ.

Siz tutarlı ve kararlı oldugunuz sürece, çocugunuz davranışlarının sonucundan kendisinin sorumlu oldugunu ve yapması gereken bir işi yapmaz ise sonuçlarına katlanması gerektiğini öğrenecektir..

TOPLUMUMUZUN, DAVRANIŞLARININ SORUMLULUĞUNU ALMASINI BİLEN YETİŞKİNLERE İHTİYACI VARDIR.

Yorumlar